Het verhaal van de afgelopen anderhalve week.
Donderdagmiddag om 13 uur is Jasper opgehaald omdat het met Thomas niet goed ging. Hij was onrustig, bewoog veel en leek pijn te hebben, maar vertellen kon hij het niet meer. Vanaf woensdagnacht kreeg hij bolussen morfine en dormicum, alleen net niet zoveel dat hij niet meer wakker zou worden. Samen met de huisarts hebben we besloten dat het voor Thomas beter was als we de dormicum gingen ophogen, dat zou betekenen dat hij vanaf dan ook niet meer wakker zou worden. Toen Jasper thuis kwam, was hij opstandig, want wie wil er nou uit kindervakantiewerk weggerukt worden om naar je stervende broertje te gaan…. Uiteindelijk hebben we Jasper het verhaal uit kunnen leggen en heeft hij rond kwart voor twee het startsein gegeven om de dormicum te starten. “Als het dan toch moet, doe het dan nu maar meteen”, was zijn reactie. Ergens tussen 14.00-14.15 is de dormicum gestart. Jasper wilde gekleurd papier, en samen met Michiel en Gemma is hij bloemen gaan vouwen. Wij zijn beiden op het bed bij Thomas gaan zitten. Niemand wist hoe lang deze allerlaatste fase zou gaan duren… En om 14.35 uur was het al zover. Thomas is in onze armen ingeslapen. In de laatste minuut heeft Jasper heel plechtig alle gevouwen bloemen over Thomas heengestrooid. Zo mooi! (en Michiel natuurlijk ook wat knipsels.) Om 15 uur heeft opa Jan Jasper weer teruggebracht om nog een uurtje kindervakantiewerk mee te kunnen pikken.
Nadat Thomas is overleden heeft de kinderthuiszorg hand- en voetafdrukken gemaakt op kleine canvasdoekjes. Jasper heeft geholpen. Daarna hebben Joan en ik Thomas verzorgd en zijn lievelingskleding aangetrokken. Zijn racepyjama (die kon hij de laatste tijd niet aan omdat het geven van zetpillen dan lastig was) met oma’s gebreide sokken, zijn USA t-shirt en natuurlijk zijn stropdas. Helemaal op zijn Thomas’!!
De dagen erna waren hectisch en grote stukken ervan weet ik al niet meer. Het was alsof we in een roes leefden.
De begrafenisondernemer, kinderthuiszorg, familie, vrienden… Het was fijn dat iedereen er was. En we moesten veel regelen. Gelukkig waren er veel mensen die voor ons klaarstonden, ook om Jasper en Michiel op te vangen.
Het idee van het afscheid was vrij snel bepaald. Het speelvlak was één van de lievelingsspeeltuinen van Thomas. We hebben het afscheid gemaakt zoals Thomas het fijn gevonden zou hebben. Zijn lievelingsmuziek (de muziek bij aankomst “Joris en de draak” van de Efteling, Thomas zijn lievelingsachtbaan waar hij tijdens de Villa Pardoesweek heel vaak in is geweest!), bellenblaas, vlinder, regenboog, Thomas de trein, Bumba….alle elementen waren er. De kist hebben we zelf beschilderd, ieder zijn deeltje, wat resulteerde in een vrolijk, kleurrijk geheel.
Het was een emotioneel, maar ook mooi en fijn afscheid. Wat ons erg ontroerd heeft was het aantal mensen dat er gekomen was. Jeetje….toen we dat zagen hadden we het even heel zwaar. Het heeft ons erg goed gedaan om zoveel bekenden te zien; familie, vrienden, collega’s, verpleging, kennissen van ons maar ook van onze ouders, een grote groep ouders van lotgenoten uit heel Nederland, en niet te vergeten onze buurman uit Amerika. Zo speciaal dat hij er bij was! (het heeft zo moeten zijn dat hij toevallig op zakenreis in Brussel was)
We hebben afscheid genomen van Thomas bij het crematorium na een mooi gedicht. Daarna zijn we nog naar het centrum van Venray geweest, waar we uiteindelijk de hele middag nog gebleven zijn samen met een grote groep mensen. Het was erg fijn om het zo te kunnen afsluiten.
Toen we thuiskwamen stond daar een bloemenzee in onze tuin. Allemaal fleurige bloemen voor onze Kanjer! De dag erna heeft zijn peettante Miranda ons geholpen om van die tien propvolle emmers een aantal hele mooie boeketten te maken. Geweldig! We hebben de bloemen geprobeerd te tellen, het waren er meer dan 500… Ook hebben we al ontzettend veel lieve en ontroerende kaarten mogen ontvangen, de postbode is er maar druk mee.
De dagen erna was de vermoeidheid te voelen. De stress, spanning, emotie en korte nachten hakken erin.
En dan zijn er die kleine dingetjes waaraan je pas echt merkt dat Thomas er niet meer is….. zo pakte ik drie bekers uit de kast bij het ontbijt, gewoonte… En staan er tot op de dag van vandaag drie tandenborstels in het bekertje. Ik kan die ene nog niet wegdoen. Hetzelfde geldt voor zijn kleding en jassen aan de kapstok. Opruimen kan ik het nog niet. En je hebt telkens het gevoel dat je wat mist als je ergens heen gaat. En dat is natuurlijk ook zo! Die lege plek op de achterbank en aan tafel blijft.
Jasper en Michiel gaan er tot nu toe goed mee om. Jasper af en toe een huilbuitje en dan is de lucht weer even geklaard. Michiel die alles nog niet echt beseft, maar wel doorheeft dat Thomas “weg” is. We waren vrijdag foto’s aan het kijken van “make a memory” (die zijn zaterdags na het overlijden geweest) en speelden de dvd op de tv af. We vroegen aan Michiel waar Thomas was. “Weg”, zei hij. “”Waar is hij dan?” vroegen wij. “Op de tiesie (televisie)”, zei Michiel.
Het gemis is een ding waar we mee moeten leren omgaan. Het ‘zorgen’ is voorbij. Nu pas beginnen we ons te beseffen wat het ‘zorgen’ veel van ons geëist heeft. Geen stress meer over medicatie, het achter de feiten aanlopen wat betreft pijn onder controle houden, het tillen naar de wc of naar boven, de continue strijd aan tafel (op het laatst niet meer, toen kreeg hij alleen nog wat hij wilde eten) en ga zo maar door.
De zomervakantie is nu voor ons pas begonnen en we gaan ervan proberen te genieten. Life goes on….
Lieve mensen, bedankt voor alle steun. Het heeft ons goed gedaan!
Tot slot nog het gedicht wat Joan en ik samen aan Thomas hebben voorgedragen:
Lieve Thomas,
Dag klein boefje,
dag lieve schat.
We zullen je nooit vergeten,
onthoud je dat?
Het is goed zo,
ga maar gauw.
We laten je los
want we houden van jou!
Een mooie regenboog zal je zijn
of een stralende, kleine ster
Schijn maar mooi dichtbij ons,
ook al ben je mijlenver.
In onze harten, in onze gedachten,
ja daar zal je altijd zijn.
Lieve Thomas, dank je wel,
het was ontzettend fijn!
Ga maar zitten op die wolk
en geef ruimte aan zonlicht.
En als we over je dromen,
geeft dat een lach op ons gezicht.
Dag lief mannetje…
Wat een mooi gedicht van jullie, zit hier weer met tranen die over mijn wangen bingelen. Wat was het een mooi afscheid, we zijn jullie erg dankbaar dat we dit met jullie mochten delen. Geniet van jullie vakantie, groetjes uit de Pinksterbloem xxx
hallo
ook hier rollen de tranen over mijn wangen
wat heb je het mooi omschreven
veel sterkte en zoals je zeg ga toch maar genieten van de vakantie
we zien elkaar vast nog weleens
groetjes patricia
De tranen lopen alweer over mijn wangen.
Het afscheid was heel mooi.
Het gemis is er nu en zal er altijd blijven.
Zoals je zelf ook al zegt, probeer er van te genieten.
Ondanks alles hopen we dat jullie samen met Michiel en Thomas toch nog een beetje een fijne vakantie zullen hebben.
Wilko, Monique, Stijn en Laura
Mooi…! Ik krijg nog steeds n brok in mn keel als ik je zie, of als ik denk aan thomas en jullie verdriet. Vandaag in Kevelaer was er ook n kaarsje voor Thomas bij! Hoop dat t gemis een plaatsje krijgt. Geniet van jullie vakantie. Jullie hebben gevochten als n leeuw.
Zeer ontroerend, zo knap ook dat jullie er zo mee om kunnen gaan…De leegte zal blijven, maar ik hoop dat jullie t uiteindelijk een plekje kunnen geven. Ondanks zijn fysieke afwezigheid, zal hij er altijd bij zijn. Ook wij zullen jullie manneke nooit vergeten.
ook ik wens jullie heel veel sterkte en kracht om dit grote verlies te verwerken .
en hoop dat het op een keer een plaatsje krijgt .
maar het gemis zal altijd blijven .
lieve familie vriende en kenissen van thomas ik denk elke dag aan jullie lieve thomas je was te jong en hebt veel te veel mee gemaakt lieve thomas ga nu maar spelen en feest vieren ga elke dag een rondje in de achtbaan en eet zoveel snoep en koek als je maar wilt want dat heb je verdient! !! lieve thomas waar je ook bent rust zacht!!! gevochten als een tijger heb je en wij zijn trots op je! !!! denken aan je kanjer!! x knuff sara en martin
Hallo Joan ,Charlotte , Jasper ,en Michiel.
Het afscheid was gewoon ontroerend zo mooi .En zo’n mooi gedicht. Wij hopen dat jullie het gemis dat er nu is en altijd zal blijven een plaats kunnen geven, Hopelijk kunnen jullie toch van de vakantie genieten samen.
We zullen Thomas nooit vergeten, een sterretje van GOUD .
Lieve Fam.
Ik was echt van plan om afscheid te nemen van Thomas, maar ik heb de zorg voor mijn moeder en net op dat moment ging er van alles mis, zodat ik te laat weg kon gaan. Niettemin ben ik in gedachten heel intens met jullie en Thomas bezig geweest om eigenlijk toch erbij te willen, kunnen zijn en dat het me niet lukte. Ik heb van Marlou, Willem, Maud en de overburen gehoord hoe ontzettend mooi en emotioneel het afscheid is geweest, ook hebben we het kunnen lezen in de krant op F-B enz… Wat voor velen maar des te meer voor jullie een mooi en onvergetelijk afscheid is geweest. Ik probeer het me voor te stellen…. het gemis na al die tijd van zorgen, gewoonten, verdriet, slapeloze nachten…en nu Thomas, jullie kindje er niet meer is….. nee, ik kan me echt niet in jullie verplaatsen. Hoe zwaar moet het nu echt zijn, nu ik lees: zijn jas aan de kapstok, zijn bedje, het bordje op tafel, zijn was, speelgoed, knuffelen, spelen met zijn broertjes….hij blijft natuurlijk wel een plekje in jullie gezin behouden , maar wat zullen jullie hem missen. Heel veel liefs en sterkte x x x
Nog steeds met een brok in mijn keel en tranen die over mijn wangen rollen, lees ik jullie blog.
Zo mooi hoe jullie hier jullie “ei” kwijt kunnen!
Zo mooi hoe jullie hier Thomas gedenken, erg mooi gedicht.
Hopelijk vinden jullie nu rust en vertrouw er op dat Thomas vanaf de mooiste speeltuin in de grootste achtbaan daarboven naar jullie toe zwaait!
Een heftige tijd. Ik heb enorm veel respect voor.jullie.
Het afscheid was erg mooi. Veel tranen en soms een lach.
Super mooi gedicht………xxx
Wat een mooi gedicht, een brok in mijn keel en de tijd staat even stil als ik dit lees. Bewonderenswaardig hoe jullie met alles zijn omgegaan tijdens het strijden van Thomas, maar ook nu weer lees ik zo veel kracht in jullie blog.
Jullie hebben jullie kanjer een prachtig afscheid gegeven waar hij zeker blij mee zal zijn. Hij zal waken over jullie mooie gezinnetje.
wat een mooi verhaal les het met kippevel en tranen rollen over mijn wangen , zie het allemaal ff wazig niet dat ik niet kan zien , maar wat jullie allemaal; met moeten doorstaan en nu nog
ja dat gemis blijft en onwerkelijk een erg mooi gedicht
wens jullie ondanks dit zware verlies toch een mooie vacantie toe
jacqie
Een heel mooi gedicht,sterkte voor jullie .
Het is een zwaar verlies
Wens jullie toch een fijne vakantie .
Mieke
heel mooi gedicht en fijn te horen dat jullie afscheid zo mooi is gegaan zo als je dat zo fijn benoemd .Een grote leegte voor jullie zeker weten maar jullie Thomas zal na al jullie goede zorgen en jullie liefde aan de andere kant gaan staan en jullie met heel veel liefde en zorg er voor jullie zijn .Allen heel veel sterkte fam voesten
Wat een ontroerend verhaal.
Ik heb even geen woorden meer……….
Dikke knuffel
Anja
Een mooi gedicht met tranen gelezen.
ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd.
Oma van Kaj
Wat een heftig verhaal, ja bij mij stonden de tranen in de ogen vooral na het lezen van het mooie gedicht. Beste familie heel veel sterkte toegewenst met het verlies van jullie lieve en dappere zoon en broertje.
Wat een mooi stuk. De tranen rollen over mijn wangen.
Jullie gemis en verdriet zal groot zijn, groter dan ik me kan voorstellen. Ik wil jullie wel vertellen dat ik zoveel respect en bewondering heb voor de manier waarop jullie dit allemaal hebben gedaan! Heel veel sterkte!
Goed dat jullie op zo’n prachtig afscheid kunnen terugkijken, het zal zeker helpen met vooruitkijken. Niet meer lijfelijk aanwezig maar Thomas zal toch altijd deel van jullie blijven . Wens jullie behalve sterkte, ook een mooie zomervakantie toe.
Lieve familie Lutters,
Wat ben ik jullie dankbaar dat ook dit laatste stukje online geplaatst is. Ook hier de tranen over mijn wangen. Want het is niet voor te stellen hoe het voor jullie is. Ja dat dit beter is voor Thomas blijkt wel uit alle verhalen maar het zal lang duren voor je eindelijk zover bent om alles op te ruimen. En als dat nooit gebeurd dan is dat ook niet erg. Want het zijn herinneringen aan een heel lief en mooi manneke.
Heel veel sterkte de komende maanden om je stekje te vinden als nieuw gezin maar nu van 4. Zoals Lowie van Gorp zegt. Je hebt er nu 3 om van te houden en 2 om voor te zorgen en dat zal wennen zijn.
Liefs
Patricia Robin en Lucas uit Ede
Lieve familie,
Bewaar z’n tandenborsteltje!! bewaar z’n jasje, pas als jullie er aan toe zijn gaat het “weg”..
Debora* gaat vast “goed” voor jullie mannetje “zorgen” daarboven in de “kinderkankerhemel”
Volg je eigen gevoel, dat is goed, niets is raar!!! liefs Bennie,Corrine,Niels en Debora*
Wow dat zegt alles zo’n mooi gedicht. Ik heb er geen woorden meer voor.
Alles gaat ooit een plaats krijgen pas als jullie er zelf aan toe zijn. Niemand kan dat voor jullie invullen en dat hoeft gelukkig ook niet.
Sterkte.
allereerst bedankt voor jullie berichtje,die bewuste dinsdag toch veel aan jullie gedacht…
vol bewondering lees ik ook jullie blog, en er komt maar 1 woord in me op diep respect!
telkens als ik weer een villa joep olifantje verkoop zal jullie mooie kind in gedachten zijn…
voor wat er komen gaat en eigenlijk al bezig is heel veel sterkte gewenst…
warme groet jos en jose
Lieve familie,
Wat een ontzettende heftige periode met een ontzettend heftig eind. Bijzonder om te horen hoe jullie in de stijl van Thomas afscheid hebben kunnen nemen. Hopelijk hebben jullie mooie herinneringen aan jullie lieve dappere vent! Heel veel sterkte met jullie oneerlijke verlies.
Knuffel Mirte
Met grote ontroering lees ik over het afscheid van jullie lieve kleine manneke. Wat moet het een verschrikkelijk gemis zijn… We hebben groot respect voor de manier waarop jullie alles geregeld hebben en voor de openheid waarmee jullie dit met iedereen hebben willen delen.
Wij hebben met name op de dag van het afscheid veel aan jullie gedacht .Omdat we in het buitenland zijn, konden we niet aanwezig zijn.
We wensen jullie nogmaals veel sterkte voor de komende tijd.
Ook opa Hans en oma Henny, waar we speciaal contact mee hebben.
Lieve groet,
Lars en Beppie Velthuizen
pff….effe kijken op de blog..
Hoe gaat het nu?…pff..
Het gemis gaat nu komen…Maar ik hoop dat jullie alle steun krijgen en blijven krijgen om het gemis te verzachten …prachtig gedicht …….
Vakantie is begonnen, ga er van genieten…Thomas viert vakantie met jullie mee..(al is hij er niet lijfelijk bij, ) En degene die hem lief had / bezaten zal hij nooit verlaten…
Dikke knuffels voor jullie gezinnetje xxx RESPECT
Ook ik als “gewone” volger van de blog wilde even kijken hoe het met jullie gaat.
heel veel respect, wat zal het zwaar zijn en wat zijn jullie dapper, die kleine man is vast ook enorm trots op jullie.
Weet je wat ik vandaag met de kinderen ga maken? Een toetje voor Thomas!
Wat fijn dat jullie dit laatste stuk ook op hebben kunnen schrijven.
Wat een krachtig en dapper jongetje was Thomas, ze hebben hem daarboven weer nodig… Hou de witte vlinders en regenbogen maar goed in de gaten!!!
Lieve allemaal,
Vanuit de bergen in Italie lees ik jullie bericht. Fijn om te lezen hoe het jullie nu vergaat. Ik kan me zo goed voorstellen dat Thomas nog zo aanwezig is en tegelijkertijd er zo definitief niet meer is. Fijn dat jullie goed terug kijken op het afscheid; het was ook zo mooi en liefdevol! Ik kijk er ook met een goed gevoel op terug. Het afscheid is in mijn dromen nog regelmatig voorbij gekomen de afgelopen weken.
Ik hoop dat jullie met die andere 2 kanjers nog kunnen genieten van de vakantie, jullie hebben het allemaal zo fantastisch gedaan!!!
Lieve groet van Els en natuurlijk ook van Edward
Met tranen over mijn wangen lees ik jullie blog, wat ontzettend knap dat je dit kunt! En wat een sterke familie!! Wat zal Thomas trots op jullie zijn! Respect!!
Ik hoop dat jullie dit grote verlies een plaatsje kunnen geven!! Heel veel sterkte!
Lieve groetjes Inge